Şimdi ömrümün en kıpırtısız zamanında,ruhumun ironik bir hal ile hırpalandığı,acı,yenilgi ve yılgınlığın insanı ölümden beter ettiği, paramparça bir anımda tutup belki de pervasızca,hatta tüm yollar çetrefilli de olsa,sana gel desem hiç düşünme yetisini kullanmadan uçurumdan uçuruma savrulup gelir misin bana?
Seher vakti bir yanını özlem,bir yanını hasret sarsa da ve bir bütün olarak ilkel korkular içinde bin bir güçlükle,cesurca koşarak hem de ağlamaklı gözlerle varır mısın bana?

Tutup yerleşik duygulara set çekip,edilgenmiş ya da edilgenleştirilmiş insan ütopyasından uzak, kendi öz,yalın halinle bir nefessiz soluk olup,vakitsiz bir akşamda bitiver her yanımda…
Herkes her şeyin sahtesine, ben ise senin gelmelerine müptelayım bu sıradanlaşan,bu sahte,ikircikli coğrafyada…
Sanadır tüm bu avazım,sanadır bu çaresiz yalvarmalarım…Geleceksen şimdi gel,göreceksen şimdi gör beni,bilirsin toprak ışık geçirmez,bir tutam sevgi ol,bir tutam mavi ya da laf dinlemez şu deli gönlümde bir yara ol kanlı, öylece akıver bana…
Bu çorak,bu rengi şımarık,bu ritmi bozuk melodiler dünyasında kifayetsiz şiirler,ağıt yüklü türküler yaktım sana…
Şimdi doludizgin,tepende kapkara bulutlar olsa da,ağlamaklı sesin keskin rüzgarlara değse de,acı zehirli bir yılan olup bastığın topraklarda çöreklenip kök salsa da, bir gece vakti tüm asi yanınla ve ölüme çarpa çarpa sesime tutu/düş yola….
Ve yüzünde sımsıcak bir gülücük,yüreğinde alevler içinde büyüttüğün sevdan ile gel beri,cansız ruhuma can ver,gel diyorum,gel bana…

saoLLL:d:d: